Revenge of the babies

Wist ik veel hoe het eraan toe gaat op een crèche. Hoe moet ik nou weten dat al die kinderen overal kruipen waar jij het niet ziet? Hoe moet ik nou weten dat als ik een stap naar links wil zetten, ik eerst moet kijken of er niet een kind zit of kruipt?

Ik was net 3 maanden moeder! Hoe moet je dat nou weten?! Ik wist amper waarom mijn kind elke avond tussen 8 en 3 aan het janken was. Laat staan dat ik eraan denk dat het heel goed mogelijk is dat als je niet goed uitkijkt, je zo met je lompe poten op de poezelige voetjes van een kind staat.

There. I said it. Ik stond op een kind. Ja. Niks meer en niks minder. Wat wil je dat ik zeg?
Ik bracht mijn monkey donkey voor zijn eerste wendag naar de crèche. Met A. nog op mijn arm probeer ik zenuwachtig een plekje voor hem te zoeken. Hoe werkt zoiets, dacht ik bij mezelf. Ik zet een stap naar achteren. Onder mijn voet voel ik iets wat ik beoordeel als een speelgoedje. Maar op het moment dat ik mijn gewicht op die voet wil verplaatsen kijk ik toch even omlaag en haal van schrik direct mijn voet omhoog!

Grote boze ogen kijken mij vanaf de grond aan. Het is een meisje, Indonesische afkomst en haar mondhoeken staan op zijn verst omlaag. Er staat namelijk een moeder inclusief kind op haar voet, hoe zou jij kijken?! In mijn hoofd rinkelt elke alarmbel die er te vinden is. KUT! EEN KIND! NIET HUILEN. PLEEEAAASE NIET HUILEN!!! Met een zenuwachtige lach kerm ik nog een schamele "oooh sorry" uit. Het meisje glimlachte als een boer met kiespijn en kroop weg. Mijn inwendige paniek smeekbede werd verhoord, ze huilde niet. Maar nu dan?! Zag iemand het? Moet ik dit melden? Word ik nu verbannen van de crèche en moet ik op zoek gaan naar een nieuwe? Toen ik het meisje inmiddels gezellig met haar beentjes zag trappelen liet ik het maar voor wat het was en verliet met mijn staart tussen mijn benen de crèche.

Inmiddels zijn A. en E. goede vriendjes geworden en zwaait ze altijd vrolijk als ik A. op de groep breng. E. komt altijd gezellig bij A. zitten en geeft hem speelgoedjes om mee te spelen. Aaaaw, zo lief en schattig! Zei ik tegen de crècheleidsters. Maar diep van binnen weet ik wel beter. Met haar lieve gedrag is ze ondertussen een plan aan het smeden om wraak te nemen op mij. Hoe weet ik nog niet, maar die bloempot die op A's hoofd was gevallen lijkt me toch teveel toeval.